Την πρώτη φορά που επισκεφθήκαμε την περιοχή, ήταν απόφαση της στιγμής. Νομίζω πως, κάπως έτσι, τα ξαφνικά, τα ανοργάνωτα, είναι και τα καλύτερα! Εκεί που πίναμε τον πρωινό καφέ μας, απλά ετοιμαστήκαμε και φύγαμε. Το μόνο που έκανα ήταν να πάρω μια αλλαξιά ρούχα σε έναν μικρό σάκο, γιατί με μικρό παιδί δεν ξέρεις ποτέ τί μπορεί να συμβεί. Καλά που τα ετοίμασα γιατί, τελικά αποφασίσαμε να κοιμηθούμε ένα βράδυ εκεί!
Ήταν Οκτώβριος, μια πολύ όμορφη ηλιόλουστη, ζεστή σχετικά μέρα. Αφού προμηθευτήκαμε καφέ και κάτι για να τρώει ο μικρός, βγήκαμε στην εθνική. Η απόσταση δεν είναι μεγάλη, σχεδόν 2,5-3 ώρες. Όταν αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το βουνό όμως, η θέα ήταν μαγική.
Πρώτη στάση το Μέγα Σπήλαιο, μια πανέμορφη Μονή, χτισμένη στην κυριολεξία μέσα στον βράχο. Σύμφωνα με την παράδοση, χτίστηκε γύρω απο μια σπηλιά, όπου μια βοσκοπούλα βρήκε στην πηγή που υπήρχε μέσα την εικόνα της Παναγίας. Έχει πλούσια ιστορία, αυτό όμως που με συγκλόνισε περισσότερο απο όλα όσα έμαθα, ήταν όταν στην Κατοχή, οι Γερμανοί πετούσαν τους μοναχούς στον γκρεμό για να τους εκτελέσουν. Το εσωτερικό της Μονής είναι πολύ όμορφο, εξωτερικά στην πρόσοψη βρίσκονται τα κελιά, ενώ η θέα πραγματικά σου κόβει την ανάσα!
Σειρά είχε το μουσείο Ολοκαυτώματος. Στο κτήριο αυτό οι Καλαβρυτινοί υπέστησαν τις θηριωδίες των Ναζί. Το μουσείο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και μέσα μπορέσαμε να δούμε εκθέματα απο τα προπολεμικά Καλάβρυτα, την "επιχείρηση Καλάβρυτα" στην διάρκεια της κατοχής, τον χώρο της ιστορικής μνήμης, όπου είδαμε φωτογραφίες των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη μαύρη μέρα. Έξω στο προαύλιο, υπάρχει ένα συγκλονιστικό άγαλμα: μια γυναίκα με τα δύο της παιδιά να τραβάει των νεκρό άντρα της, πάνω σε μια κουβέρτα. Μοναδική εμπειρία, εκπληκτικά εκθέματα, τεράστια συγκίνηση.
Η εκδρομή μας συνεχίστηκε και δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την ιστορική Μονή της Αγίας Λαύρας. Λίγο έξω απο την πόλη, υπήρξε ο τόπος απο όπου ξεκίνησε η Επανάσταση του 1821, κάτω απο τον τεράστιο πλάτανο 600 ετών! Το τοποίο γύρω απο την Μονή είναι πολύ όμορφο. Υπάρχουν πολλά λείψανα ανάμεσα στους θησαυρούς και τα κειμήλια, όπως η κάρα του Αγίου Αλεξίου και η κάρα του Αγίου Φιλαρέτου.
Η μέρα τέλειωνε σιγά σιγά και μετά απο ένα διάλειμμα για φαγητό το μεσημέρι και καφέ το απόγευμα, ήρθε η ώρα να βρούμε κάποιο δωμάτιο, αφού δεν προλάβαμε να δούμε όλα όσα θέλαμε. Βρήκαμε έναν ξενώνα έξω απο τα Καλάβρυτα, με υπέροχα διώροφα πέτρινα σπιτάκια, που διαθέτανε τζάκι και την πιο όμορφη θέα στο βουνό. Μετά απο ένα ζεστό μπάνιο, το παιδάκι μας χρειαζόταν ξεκούραση, το ίδιο κι εμείς.
Την επόμενη μέρα, αφού απολαύσαμε ένα πλούσιο και χορταστικό πρωινό συνεχίσαμε. Επισκεφθήκαμε το σπήλαιο των Λιμνών, μια υπέροχη τοποθεσία. Επειδή τα σπήλαια με αγχώνουν όμως, μπήκαν μόνο τα αγόρια μου, οπότε εγώ έκατσα να απολαύσω τη θέα. Είχαν ξεναγό και ο μικρός βγήκε ενθουσιασμένος με όλα αυτά που είχε δει και μάθει.
Περάσαμε και μπροστά απο τον ματωμένο λόφο των Καλαβρύτων, ένα μνημείο με έναν τεράστιο σταυρό και μνήματα όπου εκτελέστηκαν οι άμαχοι. Μόνο δέος προκαλούσε το σημείο και δάκρυα στα μάτια. Μετά το φαγητό, πήραμε τον δρόμο του γυρισμού.
Η δεύτερη φορά ήταν ανοιξιάτικη απόδραση και, αποτέλεσμα του αγαπημένου Ευτύχη Μπλέτσα. Βλέπαμε Happy Traveller, όπου είδαμε πράγματα που δεν είχαμε προλάβει να επισκεφθούμε την προηγούμενη φορά. Έτσι και αποφασίστηκε: την επόμενη μέρα, ξυπνήσαμε και φύγαμε.
Αυτή τη φορά, πήγαμε απο την άλλη πλευρά της πόλης. Η πρώτη στάση ήταν οι καταρράκτες του Αγίου Ταξιάρχη. Είναι ένα επιβλητικό μέρος που δεν γνωρίζουν πολλοί. Θέλει λίγη προσοχή στο κατέβασμα, τα σκαλιά λόγω υγρασίας και φύλλων μπορεί να γλιστράνε λίγο, αλλά όταν κατεβήκαμε κάτω, ανταμειφθήκαμε. Μαγική τοποθεσία, κρυστάλλινα νερά και δροσιά.
Υπήρχε ένα εκκλησάκι που θέλαμε οπωσδήποτε να δούμε, τον Ιερό Ναό της Παναγίας Πλατανιώτισσας. Φτιαγμένο στην κυριολεξία μέσα στον κορμό ενός πλατάνου, είναι οτι πιο όμορφο έχουμε δει! Βρίσκεται σε μια καταπράσινη τοποθεσία και έχει δημιουργηθεί απο τρία πλατάνια που φύτρωσαν μαζί και, μπλέχτηκαν μεταξύ τους σχηματίζοντας έναν κορμό και την κουφάλα, όπου φτιάχτηκε το εκκλησάκι.
Μέσα στο κοίλωμα, υπάρχει και το αποτύπωμα της εικόνας της Παναγίας, στο σημείο που την είχαν ακουμπήσει οι μοναχοί, στην προσπάθειά τους να τη σώσουν την περίοδο των εικονομαχιών. Στις σχισμές του κορμού, ο κόσμος γράφει σε μικρά χαρτάκια ευχές και προσευχές και τα αφήνει εκεί.
Μετά απο το φαγητό και την ξεκούραση, κάναμε μια σύντομη βόλτα στα Καλάβρυτα. Αγοράσαμε τοπικά παραδοσιακά προϊόντα και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Το ηλιοβασίλεμα ήταν πανέμορφο καθώς κατεβαίναμε το βουνό.
Το μόνο που δεν μπορέσαμε να επισκεφθούμε είναι ο οδοντωτός, που ξεκινάει απο το Διακοφτό και καταλήγει στα Καλάβρυτα. Δεν πειράζει όμως, next time!Εσύ έχεις επισκεφθεί ποτέ αυτό το υπέροχο, ιστορικό μέρος;
Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου