Πόσοι απο εμάς, κάποια στιγμή στη ζωή τους, δεν είχαν σκέψεις σκοτεινές, τρομακτικές; Πόσοι το συνειδητοποιήσαμε και νιώσαμε απόλυτα τρομοκρατημένοι; Μπορεί να περνάμε μια δύσκολη περίοδο, μπορεί να ζήσαμε κάποια στρεσογόνο κατάσταση, μπορεί να φταίει η πανδημία, μπορεί να βιώσαμε ένα τραυματικό γεγονός, μια τεράστια αλλαγή στη ζωή μας ή οτιδήποτε μπορεί να μας έχει προκαλέσει τρομερό άγχος και έφερε τα πάνω κάτω. Πώς το αντιμετωπίζει το μυαλό μας αυτό; Δημιουργώντας αυτές τις σκέψεις. Θα εξηγήσω αμέσως τί εννοώ.
Όταν βιώνουμε ή βιώσαμε κάτι απο τα παραπάνω, το μυαλό αρχίζει και φτιάχνει "μηχανισμούς άμυνας". Αυτοί οι μηχανισμοί, μπορούν να είναι τρομακτικές σκέψεις ή φανταστικά σενάρια, πράγματα που δεν ισχύουν, που μπορεί να αποτελούν μέρος ή τους ίδιους τους φόβους μας. Δημιουργεί λοιπόν "τέρατα" που, είναι μεν πολύ θορυβώδη και εντυπωσιακά -αφού μπορούν να μας τρομοκρατήσουν σε σημείο που αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας- είναι όμως, εντελώς ακίνδυνα. Είναι ένας τρόπος, όχι και τόσο ευχάριστος, να μας αποσπάσει την προσοχή, απο το πραγματικό πρόβλημα, (στρες, απώλεια, τραύμα κτλ) αλλά όχι το ιδιο το πρόβλημα. Δεν έχεις τρελαθεί λοιπόν, απλά έπεσαν πάρα πολλά και έπεσαν όλα μαζί.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου