Αρνουμαι να πιστεψω οτι ο κοσμος μας εχει γινει τοσο κακος


Έχετε καταλάβει πόσο κατά διαόλου πηγαίνει η κοινωνία μας; Υπάρχει έστω και μια μέρα, που να ανοίξαμε την τηλεόραση, όχι απαραίτητα για να ακούσουμε ειδήσεις και να ακούσαμε κάτι που να μην έχει σχέση με δολοφονίες, βιασμούς, κακοποιήσεις, ενδοοικογενειακή βία, ρατσιστική βία,  καταστροφές, πόλεμους... Γιατί έχουμε γίνει έτσι; 

Σπάνια βάζω πια να ακούσω ειδήσεις. Διαλέγω αυτά που διαβάζω. Αυτά που μαθαίνω, είναι θλιβερά, σοκαριστικά. Ακόμα και στον καφέ με τις φίλες μου, όταν γίνεται κάτι συγκλονιστικό και το συζητάμε. Το τελευταίο και πιο επίκαιρο θέμα που μου είπαν, είναι το σκάνδαλο με την "Κιβωτό του Κόσμου", με τις καταγγελίες περί κακοποίησης των παιδιών. Πόση αρρώστια υπάρχει γύρω μας; Σε τί κόσμο ζούμε;

Σκέφτομαι καμιά φορά, την εποχή που μεγάλωνα εγώ και την σημερινή εποχή. Ναι, γινόταν και τότε απλά δεν ακουγόταν τα περιστατικά όσο ακούγονται τώρα. Τότε όμως, δεν φοβόσουν να βγείς απο το σπίτι σου. Ο κόσμος κοιμόταν με ανοιχτά παράθυρα, στα μπαλκόνια, με το κλειδί στην πόρτα. Σήμερα, ο κόσμος ασφαλίζει το σπίτι του με συναγερμούς, κάγκελα στα παράθυρα, βαριές πόρτες ασφαλείας με τις καλύτερες και ασφαλέστερες κλειδαριές. 

Παρά τα όσα γίνονται κάθε μέρα, τα όσα ακούγονται, προσπαθώ να μην πειστώ οτι η κοινωνία μας είναι πιο σκοτεινή απο όσο νόμιζα. Δεν ζω σε ροζ συννεφάκια, ξέρω οτι δεν είναι όλα ιδανικά, όλα τα σπίτια χαρούμενα, όλοι οι άνθρωποι ευτυχισμένοι, χωρίς να κινδυνεύουν. Γίνεται να ζεις μέσα στον φόβο; Γίνεται να μην βγαίνεις απο το σπίτι μην τυχόν συμβεί κάτι; 

Αρνούμαι να πιστέψω οτι μόνο αυτό υπάρχει γύρω μας. Πάντα θα ψάχνω να βρω το καλό. Στον γείτονα που θα βοηθήσει τον διπλανό του με το αυτοκίνητο. Στα παιδιά που γελάνε ανέμελα. Στην ηλικιωμένη που θα ταϊσει τα αδέσποτα γατιά της γειτονιάς. Στα νέα παιδιά που θα βοηθήσουν με τα ψώνια αυτόν που δεν μπορεί να τα κουβαλήσει. Στο συνεργείο καθαρισμού, που την ώρα που πλένει την αυλή της πολυκατοικίας, θα ρίξει λίγο νερό στο δέντρο που βρίσκεται ακριβώς απ' έξω. 

Φτιάχνουμε τη δική μας πραγματικότητα, σύμφωνα με τις επιλογές μας. Γιατί απλούστατα, μπορούμε να επιλέξουμε, να διαχωρίσουμε το σωστό απο το λάθος. Γιατί ο κόσμος, ΜΠΟΡΕΙ να είναι όμορφος ρε παιδιά. ΜΠΟΡΕΙ να είναι καλός. Γιατί ΜΠΟΡΕΙ να είναι δίκαιος. Η ανθρωπότητα ΕΧΕΙ και ένα καλό πρόσωπο. 


Photo by Breanna Louise on Unsplash

CONVERSATION

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου