2,5 ώρες σχεδόν απο την Αθήνα, βρίσκονται οι δύο απο τους πιο γνωστούς προορισμούς των Αθηναίων: Δελφοί και Αράχωβα. Οδηγώντας μέσα απο Θήβα και Λειβαδιά, φτάνει κανείς στον ομφαλό του αρχαίου κόσμου. Εμείς βρεθήκαμε εκεί απο την άλλη μεριά του Παρνασσού, ανεβήκαμε το βουνό, περάσαμε την γραφική Γραβιά, την Άμφισσα, είδαμε τον Κορινθιακό κόλπο και την Πελοπόννησο απο μακριά και μετά απο μια πανέμορφη, μαγευτική διαδρομή, που μπορείτε να δείτε εδώ, φτάσαμε στους Δελφούς.
Ουσιαστικά κάναμε περίπου την ίδια ώρα για να φτάσουμε, ξεκινώντας απο Βόλο, όση θα κάναμε και αν ξεκινούσαμε απο Αθήνα. Είχα να κάνω τη συγκεκριμένη διαδρομή πάρα πολλά χρόνια, τελευταία φορά ήμουν φοιτήτρια, 2ο ή 3ο εξάμηνο. Απλά τότε, δεν έβλεπα αυτά που βλέπω τώρα. Πόσο όμορφο αυτό το βουνό!
Φτάνοντας στους Δελφούς, πρέπει να βρεις απάντηση στο αιώνιο πρόβλημα κάθε οδηγού: που στο καλό θα παρκάρω πάλι; Να σε ενημερώσω οτι θα πρέπει να βρεις μια θέση κάπου κατά μήκος του δρόμου, καθώς δεν θα βρεις σε κάποιο πάρκινγκ, λόγω της μεγάλης επισκεψιμότητας της περιοχής. Μην ανησυχείς όμως, δεν θα χρειαστεί να περπατήσεις πολύ, άσε που η θέα θα σε αποζημιώσει. Ένα ακόμα συν, τουλάχιστον εκεί που παρκάραμε εμείς, είναι οτι μπορείς να δείς κάποια απο τα αρχαία απο ψηλά, όπως το Γυμνάσιο. Πάμε τώρα να σου δείξω τί είδα.
Μπαίνοντας απο την κεντρική πύλη, εκεί όπου θα αγοράσεις το εισιτήριό σου (μην ξεχνάς τις εκπτώσεις που μπορεί να έχεις απο κάρτες ανεργίας κτλ.), βλέπεις όλο τον αρχαιολογικό χώρο. Δεν έχω ξαναβρεθεί σε αυτό το μέρος, και δεν ήξερα οτι είναι τόσο μεγάλο. Πολλά πράγματα να δείτε, πολλά να διαβάσετε και αυτό που μου άρεσε περισσότερο και δεν έχω δει πουθενά αλλού, είναι οτι υπήρχαν επιγραφές γραμμένες σε κώδικα Μπράιγ, το σύστημα γραφής και ανάγνωσης των τυφλών. Θα σας πω εκείνα που για εμένα, ήταν τα πιο εντυπωσιακά. Αρχικά, συναντήσαμε την αρχαία αγορά στα δεξιά, τα μνημεία της ιεράς οδού αριστερά και όσο περπατούσαμε κατά μήκος της, βλέπαμε σκαλισμένες στις πέτρες των κτιρίων, διάφορα κείμενα, με μικροσκοπικά γράμματα. Φυσικά, υπήρχαν και επιγραφές και πολλά ακόμα θεμέλια. Στο τέλος του δρόμου όπου βρισκόμασταν, είναι μια μεγάλη κωνική πέτρα, ο ομφαλός της γης.
Συνεχίζοντας, συναντήσαμε ένα απο τα αγαπημένα μου, πιο ολοκληρωμένα και όμορφα κτίρια, τον Θησαυρό των Αθηναίων. Πρόκειται για ένα είδος θησαυροφυλακίου της Αθήνας, στο οποίο φυλάσσονταν τρόπαια από σημαντικές πολεμικές νίκες της πόλης και άλλα αντικείμενα που είχαν αφιερωθεί στο ιερό. Περάσαμε τη Στοά των Αθηναίων και είδαμε παρακάτω, τον ναό του Απόλλωνα και, μόνο κοιτάζοντας τα θεμέλια και τους κίονες, μπορούσες να φανταστείς το μέγεθός του. Όταν ανεβεις όμως στο αρχαίο θέατρο, ακριβώς απο πάνω, μπορείς πραγματικά να το δεις και να καταλάβεις, όπως και όλο τον αρχαιολογικό χώρο. Γενικά, όλα ήταν πολύ εντυπωσιακά και σε συνδυασμό με το καταπράσινο τοπίο και τα βουνά γύρω μας, δεν μπορείς παρά να μαγευτείς! Τέλος, στην περιοχή λειτουργεί και μουσείο, στο οποίο μπαίνεις με το εισιτήριο που έβγαλες και το οποίο το Σάββατο που πήγαμε εμείς λειτουργεί ως τις 3. Φυσικά, δεν το προλάβαμε! Την επόμενη φορά!
Δέκα λεπτά αργότερα, βλέπαμε τη Αράχωβα, χτισμένη στην πλαγιά του Παρνασσού. Κι εδώ, αντιμετωπίσαμε την πρόκληση του πάρκινγκ, ευτυχώς όμως βρήκαμε γρήγορα. Χρειάζεται περπάτημα, οπότε φορέστε άνετα παπούτσια. Όμορφη κωμόπολη, πολύ γραφική, με όμορφα κτίρια και διάφορα μαγαζιά στον κεντρικό της δρόμο, που μπορείς να αγοράσεις κάποιο αναμνηστικό, αλλά και τοπικά προϊόντα, όπως τη φημισμένη φορμαέλα, το παραδοσιακό τυρί της Αράχωβας. Προτιμήσαμε το δεύτερο. Ανηφορίζοντας στον κεντρικό δρόμο, βρήκαμε όμορφες καφετέριες και μια μικρή πλατεία, γεμάτη κόσμο που απολάμβανε τον απογευματινό καφέ του.
Επειδή ο δρόμος είναι στενός, προσέχουν και οι οδηγοί αλλά και οι πεζοί. Περπατώντας, βρεθήκαμε μπροστά στο λαογραφικό μουσείο και την γέφυρα της Αράχωβας, απο όπου βλέπεις το διάσημο ρολόι και την πανέμορφη θέα. Επειδή η ώρα είχε περάσει, καθίσαμε για φαγητό. Η "Γέφυρα" είναι ένα όμορφο μικρό μαγαζί, με εξαιρετικό φαγητό. Καθίσαμε έξω, στο μικρό μπαλκόνι, για να βλέπουμε τα πάντα. Αν βρεθείτε στο συγκεκριμένο μαγαζί, να δοκιμάσετε το αρνάκι λεμονάτο και την ψητή φορμαέλα. Θα με θυμηθείτε!
Αφού απολαύσαμε ένα πεντανόστιμο γεύμα, αποφασίσαμε να πάρουμε τον δρόμο του γυρισμού. Τελευταίο μαγευτικό αξιοθέατο θα πω, το εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα. Τα χρώματα σε συνδυασμό με το φόντο, ήταν απίστευτα ρομαντικό.
Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου