Εκδρομη στη Δημητσανα, στην ορεινη Αρκαδια

Τώρα που ο καιρός σιγά σιγά ανοίγει, οι κοντινές αποδράσεις ημερήσιες ή του Σαββατοκύριακου θα αρχίσουν να πληθαίνουν. Και μας αρέσει πάρα πολύ αυτό! Οικογενειακά ή με φίλους, είναι τόσο ωραίο να μοιράζεσαι πράγματα με ανθρώπους που αγαπάς και περνάτε όμορφα!

Κανονίζαμε αυτή την εκδρομή μέρες τώρα, προσπαθώντας να δουμε προγράμματα, δουλειές κτλ, για να μπορέσουμε να πάμε με τους φίλους μας και τα παιδιά. Το Σάββατο ορίστηκε η μέρα, ξυπνήσαμε ετοιμαστήκαμε, 8 π.μ. ήμασταν όλοι στο meeting point,  εφοδιαστήκαμε με καφέδες και κουλούρι για τον μικρό και ξεκινήσαμε. Η διαδρομή διήρκησε περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά. Η Δημητσάνα, είναι ένα όμορφο ορεινό χωρίο, χτισμένο πάνω σε δυο αντικριστούς λόφους, πάνω από το φαράγγι του Λούσιου ποταμού. Πρόκειται για έναν παραδοσιακό, διατηρητέο οικισμό με όμορφα πέτρινα κτίρια και σοκάκια, πλούσια ιστορία και φυσική ομορφιά. 

Φτάνοντας, ένας κάτοικος του χωριού μας ενημέρωσε οτι στη Δημητσάνα, βρίσκεται η παλαιότερη βιβλιοθήκη της Ελλάδας. Ξεκινήσαμε λοιπόν, να τη βρούμε. Τα σοκάκια και τα κτίρια ήταν πολύ όμορφα όπως ανεβαίναμε. Η βιβλιοθήκη βρίσκεται στην πλατεία της Αγίας Κυριακής και αν βρεθείτε στην περιοχή, μην παραλείψετε να την επισκεφθείτε. Ιδρύθηκε το 1764, αρχικά έφτασε να έχει 5000 τόμους βιβλίων ενώ εμπλουτίζεται συνεχώς και σήμερα περιέχει περίπου 35000 τόμους βιβλίων παλιών και νέων, συλλογή περιοδικών, χειρόγραφα και απομνημονεύματα της Επανάστασης κ.α., διάφορα αντικείμενα του λαϊκού βίου της περιοχής, όπως στέφανα γάμου, οικιακά σκεύη, κούνιες μωρών, σεκρετέρ, νυφικό...Τέλος, σε μια ορειχάλκινη λάρνακα φυλάσσονται τα οστά του Παλαιών Πατρών Γερμανού ενώ δίπλα, βλέπουμε  τη σέλα του αλόγου και τα σπαθιά του Παπαφλέσσα. 

Αφού θαυμάσαμε τη θέα, αποφασίσαμε να πάμε για έναν καφέ σε ένα μικρό όμορφο μαγαζάκι, στο όμορφο μπαλκονάκι του. Ξεκουραστήκαμε και αφού έφαγαν τα παιδιά το κατιτίς τους, συνεχίσαμε τη βόλτα μας. Εξερευνώντας και τον υπόλοιπο οικισμό, βρεθήκαμε μπροστά στην οικία του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Δυστυχώς, ήταν κλειστό για το κοινό, οπότε μπορούσαμε να το δούμε μόνο απ' έξω. 

Σε απόσταση μόλις 1,5 χλμ απο τον οικισμό, βρίσκεται το Μουσείο Υδροκίνησης. Όταν βρίσκεσαι σε τέτοια μέρη που μπορείς να δεις κάτι διαφορετικό και πρωτότυπο σε σχέση με τα κλασσικά μουσεία, δεν χάνεις ευκαιρία να το επισκεφθείς! Ο δρόμος κατηφορικός, πλαισιωνόταν απο δέντρα και φτάσαμε εκεί περπατώντας, περίπου 20 λεπτά. Μπορείτε όμως να πάρετε το αυτοκίνητο για να πάτε πιο ξεκούραστα, υπάρχει χώρος στάθμευσης. Βγάλαμε τα εισιτήρια (ισχύουν εκπτώσεις για άνεργους, πολύτεκνους κτλ) και περάσαμε σε ένα βιοτεχνικό συγκρότημα, όπου τα πάντα, φυσικά, λειτουργούν με τη δύναμη του νερού. Υπάρχει ένας καταρράκτης και ένα γεφυράκι κάτω απο το οποίο περνάει ορμητικό νερό. Εκεί σε διαφορετικούς χώρους, είδαμε τους μύλους, τα νεροτριβεία, τον μπαρουτόμυλο, τα βυρσοδεψεία και το ρακοκάζανο. 

Φυσικά, υπάρχουν κι άλλα μέρη για να δεις όπως το χιονοδρομικό, το μουσείο Μίκυ Θεοδωράκη και τα μοναστήρια, χρειάζεται όμως χρόνος για τα επισκεφθείς με την ησυχία σου. Αργά το μεσημέρι, πήγαμε για φαγητό και το απογευματάκι σιγά σιγά, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Είχαμε και αποκριάτικο πάρτι στο σχολείο και δεν θέλαμε να το χάσουμε! 

Μπορείς να δεις τα μέρη που επισκεφθήκαμε εδώ!

Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο.